سفید بالک پنبه Bemisia tabaci (Genn.) یکی از مهمترین آفات محصولات زراعی، گلخانه ای و گیاهان زینتی است که خسارت اقتصادی آن از طریق انتقال بیماری های ویروسی، ترشح عسلک، کاهش فتوسنتز و تغذیه مستقیم از شیره گیاهی است. در این بررسی برگهای پنبه آلوده به پوره ها و شفیره های سفید بالک پنبه از کشتزارهای پنبه استانهای فارس (داراب)، قم (قم)، مرکزی (ساوه)، گلستان (گنبد، گرگان)، تهران) ورامین، محوطه دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس)، سمنان (گرمسار) ، کرمان) ارزوبیه)، خوزستان (شوشتر) جمع آوری و برای انجام آ‎زمایشهای گوناگون به آزمایشگاه منتقل گردید. حشرات کامل هر یک از جمعیت های جمع آوری شده پس از خارج شدن از پوسته شفیرگی روی گلدانهای حاوی بوته پنبه که از قبل کاشته شده و به مرحله گلدهی رسیده بودند، رها شدند. این گلدانها در داخل قفسهایی به ابعاد 70×40×50 سانتی متری گذاشته شدند. پیرامون قفسها با پارچه توری از جنس حریر پوشانده شد. این قفسها در اتاقک رشد نگهداری شدند. آزمایش ها در سال 1380 در اتاقک رشد با شرایط دمایی 2±24 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 3±55 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی روی پنبه رقم ورامین 76 انجام شد. پارامترهای تولید مثل ویژه سنی به عنوان یکی از جنبه های دموگرافی برای 40 سفید بالک ماده جفت گیری کرده از هر جمعیت در داخل قفسهای برگی محاسبه شد. نتایج نشان داد که برای جمعیت های جمع آوری شده از داراب، قم، ساوه، گنبد، گرگان، گرمسار، ورامین، دانشکده دانشگاه تربیت مدرس، ارزوئییه و شوشتر نرخ خالص باروری به ترتیب 27.11، 21.7، 25.6، 17.7،15.8 ، 34.5،39.7 ,23.3، 23.4 و 42.4 و نرخ خالص بارآوری به ترتیب 18.6، 15.6، 17.8،12.6 ، 11.4،23.8 ، 14.2، 28.8،13.4  و 21.9 بودند. سایر پارامترهای تولید مثلی از جمله، نرخ ناخالص تفریخ، نرخ ناخالصی باروری، نرخ ناخالص بارآوری، میانگین سن باروری و بارآوری ناخالص، میانگین سن باروری، و بارآوری خالص، میانگین سن تفریخ، تعداد تخم گذاشته شده توسط هر ماده در روز و نرخ تولید مثلی روزانه محاسبه گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که بین پارامترهای تولید مثلی در جمعیت های مختلف تفاوت معنی دار وجود داشته و در کشتزارهای پنبه کشور بیوتیپ های گوناگونی وجود دارد.

این تحقیق به منظور بررسی شاخص های تولیدمثلی گاوداری های شیری استان کرمانشاه و ارائه راهکارهای مناسب جهت بهبود راندمان تولیدمثلی در این واحدها انجام گردید. با مراجعه به گاوداری های صنعتی موجود در شهرستان های مختلف استان (48 واحد)، با استفاده از مشاهدات عینی و اطلاعات موجود در دفاتر ثبت یا رایانه ها، پرسش نامه هایی حاوی معیارهای کمی ارزیابی کننده راندمان تولید مثل 5397 راس گاو شیری، شامل جمعیت گاو های اصیل ( هلشتاین) ماده مولد شیرده و خشک و نیز تلیسه های اصیل بالای 12 ماه آبستن و غیر آبستن تکمیل گردیدند. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس طرح کاملا تصادفی نامتعادل و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون تی صورت گرفت. میانگین و انحراف معیار تعداد روزهای باز، طول دوره اولین فحلی بعد از زایمان (روز)، تعداد تلقیح به آبستنی، نرخ گوساله زایی و طول دوره شیرواری (روز) در کل گله های گاو هلشتاین موجود در استان به ترتیب، 90.54±3.55، 46.86±1.32، 1.85±0.06، 0.62±0.03و 255.59±6.26 بدست آمد. میانگین تعداد تلقیح به آبستنی و نیز نرخ گوساله زایی در گله های گاو هلشتاین شهرستان های مختلف استان تفاوت معنی داری با هم ندارند (p>0.05) .متوسط تعداد روز های باز شهرستان جوانرود (73.00±1.23 روز) با شهرستان سنقر و کلیایی (100.00±5.77) اختلاف معنی دار داشتند (p<0.038). بیشترین میانگین طول دوره اولین فحلی بعد از زایمان مربوط به شهرستان دالاهو (54.00±4.30) و کمترین میانگین طول دوره اولین فحلی بعد از زایمان مربوط به شهرستان کنگاور (41.80±2.00) می باشد (p<0.044). گاوهای هلشتاین شهرستان جوانرود بیشترین و گاو های هلشتاین شهرستان صحنه کمترین میانگین طول دوره شیرواری را دارا بودند (به ترتیب، 298.00±2.00 و 202.50±7.50 روز، p<0.001).

به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی و فنوتیپی صفات تولیدمثلی گاوهای هلشتاین استان آذربایجان شرقی، اطلاعات دوازده سال (1376-1388) در شش گله گاو شیری بزرگ استفاده شد. پارامترهای ژنتیکی و فنوتیپی صفات با روش حداکثر درستنمایی محدود شده تحت مدل های حیوانی یک و چند صفتی برآورد شد. وراثت پذیری سن اولین زایش، تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی، روزهای باز، نرخ آبستنی، طول آبستنی، فاصله بین دو زایش متوالی، فاصله تلقیح تا تلقیح منجر به آبستنی و فاصله زایش تا اولین تلقیح به ترتیب 12، 7.1، 4.1، 7.3، 6، 4.7، 4.4، 21 درصد برآورد شد. بیشترین مقدار همبستگی ژنتیکی بین اولین تلقیح تا تلقیح منجر به آبستنی و تعداد تلقیح منجر به آبستنی (97درصد) و کمترین مقدار بین روزهای باز با تعداد تلقیح منجر به آبستنی (0.2 درصد) بود. همبستگی ژنتیکی بین تعداد تلقیح منجر به آبستنی با فاصله زایش تا اولین تلقیح و سن اولین زایش به ترتیب 0.001 و -0.001 بود.

هدف از این تحقیق، تولید کامپوزیت زمینه آلیاژهای مس تقویت شده با ذرات الماس میکرونی و بررسی خواص مکانیکی این کامپوزیت است. از مهم ترین مسائل ساخت این نوع کامپوزیت ، بهینه سازی استحکام ذرات الماس در زمینه فلزی و خواص سایشی مد نظر این نوع کامپوزیت است. پودرهای کامپوزیتی با استفاده از آسیابکاری پرانرژی (سایشی) و به روش سینتر پرس داغ تولید شدند. به منظور بررسی استحکام خمشی، سختی و خواص سایشی، نمونه ها با اضافه کردن فلزات مختلف به زمینه، شرایط مختلف آسیابکاری و پارامترهای مختلف فشار داغ، ساخته شدند. هدف از این تحقیق، تولید کامپوزیت زمینه آلیاژهای مس تقویت شده با ذرات الماس میکرونی و بررسی خواص مکانیکی این کامپوزیت است. از مهم ترین مسائل ساخت این نوع کامپوزیت ، بهینه سازی استحکام ذرات الماس در زمینه فلزی و خواص سایشی مد نظر این نوع کامپوزیت است. پودرهای کامپوزیتی با استفاده از آسیابکاری پرانرژی (سایشی) و به روش سینتر پرس داغ تولید شدند. به منظور بررسی استحکام خمشی، سختی و خواص سایشی، نمونه ها با اضافه کردن فلزات مختلف به زمینه، شرایط مختلف آسیابکاری و پارامترهای مختلف فشار داغ، ساخته شدند.

زمینه و هدف: استرس در بر هم زدن بسیاری از متغیرهای تولید مثلی، از جمله سطوح گنادوتروپین و استروئیدهای جنسی مؤثر است. عوامل استرس زا مانند ازدحام می­توانند عملکرد طبیعی تخمدان، لوله فالوپ و چرخه ­های رحمی را تغییر دهند. در مطالعه حاضر اثر استرس ازدحامی بر پارامترهای تخمک و اندام­ های تولید مثلی موش بررسی شد. مواد و روش ­ها: موش­ ها به گروه ­های شاهد، استرس ازدحامی با تراکم کم و زیاد تقسیم و به مدت یک ماه در این شرایط نگهداری شدند. موش ها در همه گروه­ ها با گنادوتروپین سرم مادیان باردار (Pregnant Mare Serum Gonadotropin, PMSG) و گنادوتروپین جفتی انسانی (Human chorionic gonadotropin, hCG) تحریک تخمک گذاری شده و 15 ساعت پس از تزریق hCG کشته شدند. تخمک های درجه I وIV پس از جمع­ آوری و ارزیابی، با روش تانل (Terminal deoxynucleotidyl transferase dUTP nick end labeling, TUNEL) رنگ آمیزی شدند. بافت­ های تخمدان، لوله های فالوپ و شاخ های رحم پس از رنگ آمیزی با هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) بررسی شدند. از آزمون ANOVA استفاده شد و سطح معنی­داری0/05≤ p-value در نظر گرفته شد. یافته ها: تعداد تخمک ­های درجه I و اندازه تخمک­ های درجه I و IV در گروه استرس ازدحامی با تراکم زیاد نسبت به گروه شاهد کاهش معنی­ داری داشت. میزان شکست DNA در تخمک­ های درجه I و IV در گروه­ های استرس ازدحامی با تراکم کم وزیاد نسبت به گروه شاهد افزایش معنی ­داری را نشان داد. تعداد فولیکول­ های اولیه تک لایه و ارتفاع اپی­تلیوم لوله فالوپ در گروه استرس ازدحامی با تراکم زیاد ن نسبت به گروه شاهد به طور قابل توجهی کاهش یافت (0/05p≤). نتیجه گیری: ازدحام به عنوان یک استرس محیطی می تواند از طریق ایجاد بی­نظمی در رشد فولیکولی و تخمک، بر شکست DNA تأثیر بگذارد.

زمینه و هدف: یکی از حشره کشها و کرم کش های قوی ارگانوکلره مورد استفاده در کشاورزی، آندوسولفان است که مصرف آن تاثیر زیادی در کنترل حشرات دارد. این سم در انسانها و حیوانات از طریق خوراکی، استنشاقی و پوستی قابل جذب است. سم ارگانوکلره آندوسولفان در کشتزارها به طور گسترده استفاده می شود. هدف این تحقیق بررسی تاثیر سم مزبور بر صفات تولید مثلی جنس نر بود.روش بررسی: در این تحقیق اثر دراز مدت آندوسولفان  %35Ecروی برخی پارامترهای تولید مثلی جنس نر در رت های بالغ بررسی گردید. بدین منظور 40 عدد رت نر مورد آزمایش به پنج گروه تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ ماده ای دریافت نکرد. گروه دارونما محلول نمکی %0.9 گروه تجربی 1، 2 و 3 به ترتیب آندوسولفان با دوز 5mg/kg،10  و 20 هر سه روز یکبار به مدت 21 روز از طریق گاواژ دریافت کردند. در پایان آزمایشها، موشها با کلروفرم بیهوش شده، خونگیری از قلب انجام گرفت و هورمون های FSH،LH  و تستوسترون با روش های استاندارد آزمایشگاهی ارزیابی گردیدند. سپس موشها کشته شدند و بیضه ها همراه اپیدیدیم خارج و خصوصیات مورفولوژیک اسپرمها مطالعه شدند. نتایج بدست آمده با نرم افزار SPSS و با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه در سطح P<0.05 ارزیابی شد.نتایج: به دنبال تجویز آندوسولفان میزان هورمون های جنسی نر شامل LH و FSH افزایش معنی دار نشان داد (P<0.05). در صورتی که هورمون تستوسترون دارای کاهش معنی دار است. پارامترهای تولید مثلی نظیر تعداد و حرکت اسپرم و وزن بیضه ها کاهش معنی داری (P<0.05) نسبت به گروه کنترل داشتند.نتیجه گیری: آندوسولفان دارای اثرات قابل ملاحظه ای بر شاخص های تولید مثلی دارد و می تواند باعث آسیب های جدی گردد. این سم اثرات نامطلوبی بر حرکت و تعداد اسپرمها گذاشته و با تغییر در غلظت هورمونها سبب ناباروری می شود.

اثرات سم های بوپروفزین و پیری پروکسی فن (تنظیم کننده رشد) در کنار یک سم پیرتروئیدی به نام فنپروپاترین با استفاده از روش سم شناسی دموگرافیک روی سفید بالک گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در شرایط دمایی 26±1 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 60±5 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. قفس های برگی روی برگ های لوبیای تیمار شده با سم نصب شد. سپس یک حشره ماده به همراه حشره نر درون آن رها سازی شد و تا آخر عمر پارامترهای طول عمر حشرات کامل، میزان تخم ریزی و درصد تفریخ تخم مورد ارزیابی قرار گرفت. سم فنپروپاترین به طور معنی دای میانگین طول عمر حشرات (5.3 روز) را نسبت به شاهد (9.7 روز) کاهش داد، در حالی که سم های بوپروفزین (8.1 روز) و پیری پروکسی فن (9.4 روز) اختلاف معنی داری با شاهد نداشتند. تعداد تخم های گذاشته شده به ازای هر فرد در سم فنپروپاترین (24.8 عدد) به طور معنی داری کمتر از شاهد 53.4 بود اما دو سم دیگر اختلاف معنی داری با شاهد نداشتند. درصد تفریخ تخم در تیمارهای بوپروفزین (38 درصد) و پیری پروکسی فن (24 درصد) به طور معنی داری نسبت به شاهد (96 درصد) کاهش نشان داد، در حالیکه سم فنپروپاترینروی درصد تفریخ تخم (95 درصد) تاثیری نداشت. بنابر این سم های بوپروفزین و پیری پروکسی فن با تاثیر روی درصد تفریخ، توانستند پارامترهایی نظیر میانگین تخم های بارور در روز و نرخ ناخالص زادآوری ونرخ تفریخ ناخالص را نسبت به شاهد به مقدار زیادی کاهش دهند. بر این اساس می توان نتیجه گیری نمود که گرچه سم فنپروپاترین روش حشرات کامل موثر است اما با توجه به تاثیر قاطعی که سم های بوپروفزین و پیبری پروکسی فن روی پارامتر های اصلی تولید مثل می گذارند، می توانند نرخ رشد جمعیت در نسل بعد را به طور قابل توجهی کاهش داده و در IPM مورد استفاده قرار گیرند.

مگس میوه زیتون،Bactrocera oleae  مهمترین آفت زیتون در مناطق زیتون خیز دنیا محسوب می شود. لارو این آفت با تغذیه از گوشت میوه زیتون باعث ایجاد خسارت کمی و کیفی زیتون های کنسروی و روغنی می شود. طی تحقیق حاضر پارامترهای زیستی و تولید مثلی آفت در شرایط مطلوب آزمایشگاهی (دمای 27±1 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) و روی میوه زیتون رقم زرد مورد بررسی قرار گرفت. برای آغاز بررسی میوه های آَلوده از مناطق آلوده جمع آوری و درون اتاقک رشد مورد پرورش قرار گرفت. در این بررسی با توجه به وجود مراحل زندگی نابالغ آفت درون میوه نرخ تفریخ تخم ها برابر یک در نظر گرفته شد و تنها با ظهور حشرات بالغ زنده مانی آنها نسبت به تعداد تخم اولیه محاسبه گردید. نتایج نشان داد که دوره جنینی آفت داخل اتاقک رشد و شرایط مطلوب ذکر شده به طور متوسط 3.26±0.095 روز، طول دوره لاروی به طور متوسط 13.13±0.28 روز و طول مرحله شفیرگی آفت به طور متوسط 9.13±0.34 روز و به طور کلی دوره پیش از بلوغ طی بررسی انجام شده به طور متوسط 25.53±0.48 روز طول می کشد. دوره پیش از تخمگذاری حشرات بالغ به طور متوسط 5.64±0.31 روز بود که جفتگیری حشرات بالغ حداقل یک روز پس از ظهور آنها آغاز گردید. طول دوره تخمگذاری در مگس میوه زیتون نیز به طور متوسط 51.64±1.73 روز و طول دوره پس از تخمگذاری در مگس میوه زیتون نیز به طور متوسط 4.07±0.68 روز اندازه گیری شد. به طور میانگین طول عمر حشرات نر حدود 38.57±2.56 روز و طول عمر حشرات ماده 61.36±2.15 روز محاسبه گردید. کل تخم گذاشته شده در هر حشره ماده به طور متوسط 214.25±22.38 عدد بود که حداکثر 256 و حداقل 139 تخم توسط هر حشره ماده گذاشته شد. نسبت جنسی حشرات بالغ خارج شده در شرایط آزمایشگاهی 1: 1.1 ( نر: ماده) محاسبه گردید. نسبت بقا تا مرحله ظهور مگس های بالغ برابر یک بوده اما پس از ظهور مگس های بالغ و به مرور مگس های بالغ به تدریج مرده و نوساناتی در نسبت بقا مشاهده گردید. نرخ ناخالص باروری این آفت 118.20 بود ولی نرخ خالص باروری آن 46.97 بدست آمد. بررسی پارامترهای رشد جمعیت مگس میوه زیتون نشان داد که طول دوره هر نسل آفت روی رقم زیتون و در شرایط مطلوب آزمایشگاهی 58.18 روز برآورد گردید. نرخ متناهی افزایش جمعیت (l) برابر 1.08 و طول دوره ای که جمعیت آفت می تواند دو برابر شود (DT) 8.88 روز و نرخ ذاتی افزایش جمعیت 0.078 (rm) محاسبه گردید.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.